واقعیت مجازی به معنای شبیه سازی محیط های مختلف با استفاده از فناوری رایانه است. در واقعیت مجازی ، کاربر به جای تعامل با رابط های کاربری سنتی ، عملاً در محیط غوطه ور است و به جای تماشای صفحه رایانه ، وارد دنیایی سه بعدی می شود. رایانه با شبیه سازی حواس انسان ، که شامل بینایی ، شنوایی ، لمس و حتی بو است ، به عنوان دروازه ای به این دنیای مصنوعی عمل می کند. دسترسی به محتوا و هزینه پردازش اطلاعات تنها محدودیت های واقعیت مجازی است که از برخی تجارب نزدیک به واقعیت جلوگیری می کند.

تفاوت واقعیت مجازی و واقعیت افزوده چیست؟
واقعیت افزوده – واقعیت مجازی

واقعیت مجازی و واقعیت افزوده دو روی یک سکه هستند. در واقعیت افزوده ، یک شی virtual مجازی و مصنوعی در دنیای واقعی شبیه سازی می شود ، اما واقعیت مجازی خود دنیای واقعی را شبیه سازی می کند.

در واقعیت افزوده ، رایانه از حسگرها و الگوریتم های خاصی برای تعیین موقعیت و جهت دوربین استفاده می کند. پس از ارائه تصاویر سه بعدی دوربین ، این فناوری تصاویر تولید شده توسط رایانه را به تصویر دنیای واقعی کاربر اضافه می کند.

در واقعیت مجازی از حسگرها و الگوریتم های مشابه استفاده می شود ، اما در این فناوری به جای قرار دادن دوربین واقعی در محیط فیزیکی ، موقعیت چشم کاربر در محیط مجازی مستقر می شود. با چرخش کاربر ، تصویر بلافاصله تغییر می کند و بر اساس این تغییر موقعیت تنظیم می شود. این فناوری به جای ترکیب اشیا virtual مجازی با دنیای واقعی ، دنیایی شبیه سازی شده را برای کاربر ایجاد می کند و به کاربر امکان تعامل با محیط را می دهد.